Written by ဉာဏ္မ်ဳိးေအာင္
“အရင္က လႊတ္ေတာ္သတင္းပဲ နားေထာင္တာ အခုမိုးေလဝသသတင္းပဲ
နားေထာင္ေနရတယ္” ဟု ေျပာလာသူမွာ မေကြးၿမဳိ႕နယ္ ဆားတိုင္ကန္႐ြာမွ ေတာင္သူ
ဦးေပါက္စ ျဖစ္သည္။
ယာကြင္းျပင္မ်ားႏွင့္ ကပ္လ်က္ရွိေသာ ဆားတိုင္ကန္ေက်း႐ြာတြင္ ပဲႏွမ္းတို႔ကို အဓိကထား စိုက္ပ်ဳိးေသာ ေတာင္သူမ်ား ေနထိုင္ၾကသည္။ စိုက္ပ်ဳိးေရအတြက္ မိုးကိုသာ အားထားရျခင္း ျဖစ္သည္။ ယခင္ႏွစ္မ်ားက ဧၿပီလကုန္ခါနီးႏွင့္ ေမလဆန္းေလာက္တြင္ မိုး႐ြာတတ္သည္။ သို႔ျဖစ္ရာ ဧၿပီလ ကုန္ခါနီးေလာက္တြင္ ယာခင္းျပင္၌ ထြန္ေရး မႈန္႔မႈန္႔ေျခလ်က္ ပဲႏွမ္းတို႔ကို ႀကဳိတင္ပက္ႀကဲထားရသည္။ ဤလုပ္ငန္းစဥ္မွာ ႏွစ္စဥ္ လုပ္ငန္းေဆာင္တာလည္း ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ယခုႏွစ္တြင္ ေတာင္သူေမွ်ာ္ေ သာမိုးမွာ ေမလကုန္ခါနီးေလာက္အထိပင္ ေပၚမလာ။
“အဘတို႔က လွည္းႏြား မရွိဘူးကြာ။ လွည္းႏြားမရွိေတာ့ မိုး႐ြာမွ ျပန္ႀကဲရမယ္ဆိုရင္ မႀကဲႏိုင္ေတာ့ဘူးကြ။ အဲဒါေၾကာင့္ လူေတြက ႀကဳိႀကဳိႀကဲၾကတာ” ဟု ေတာင္သူ ဦးေပါက္စက ဆိုသည္။
ေတာင္သူ ေမွ်ာ္ေသာမိုးမွာ လုံးဝခ်ည္း မ႐ြာျခင္းေတာ့ မဟုတ္ပါ။ အခါသႀကၤန္ေရွ႕ပိုင္းတြင္ မိုးဦး ႐ြာလိုက္ေသးသည္။ သို႔ေသာ္ ေျမစြတ္႐ုံသာ။ ယခင္ႏွစ္မ်ားနည္းတူပင္ ဧၿပီလကုန္ႏွင့္ ေမလ အစပိုင္းတြင္လည္း မိုး႐ြာသည္။ သို႔ေသာ္ ဤမိုးမွာလည္း ခပ္ေျဖာက္ေျဖာက္မွ်သာ။ သို႔ျဖစ္ရာ မိုးမွာ မ႐ြာမဟုတ္၊ ႐ြာပါသည္။ သို႔ေသာ္ စိုက္ေရပ်ဳိးေရ အတြက္မူ လုံေလာက္ေသာ မိုးမဟုတ္ပါေခ်။
စိုက္ေရပ်ဳိးေရ လုံေလာက္ေအာင္ မိုးမ႐ြာေသာ္လည္း ေတာင္သူမ်ားမွာ လက္လြန္ၿပီးေခ်ၿပီ။ စိုက္ခ်ိန္သီးခ်ိန္ ေနာက္မက်ရေအာင္ႏွင့္ မိုး႐ြာမွထြန္ေရးငင္ေနလွ်င္ တျခားယာသမားမ်ားႏွင့္ အၿပဳိင္ အလုပ္သမား လုေနရမည္ စိုးသျဖင့္ ယခင္ႏွစ္မ်ားတြင္ ႐ြာသြန္းတတ္ေသာ မိုးက်ခ်ိန္ကို တြက္ခ်က္ကာ ပဲႏွမ္းတို႔ကို ႀကဳိတင္ ပက္ႀကဲထားၿပီးေနၿပီ ျဖစ္သည္။ ယင္းကဲ့သို႔ အသီးအႏွံ ႀကဲထားၿပီး ျဖစ္ရာ မိုးလုံးလုံး မ႐ြာလိုက မ႐ြာႏိုင္သည္၊ ကိစၥမရွိပါ။ ရက္အနည္းငယ္ ေနာက္က်မွ မိုးၿဖဳိင္ၿဖဳိင္ ႐ြာလိုကလည္း ႐ြာႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ အသီးအႏွံ ႀကဲၿပီးခ်ိန္တြင္ စလုံးစခု (ဟိုမေရာက္ ဒီမေရာက္) လာ႐ြာေသာ မိုးကိုမူ ေတာင္သူမ်ား က မလိုလားေၾကာင္း ဦးေပါက္စက ရွင္းျပသည္။
“အဘတို႔ ႀကဲၿပီးတာ ဆယ္ရက္ေလာက္ ရွိၿပီ။ မိုးမ႐ြာရင္ ကိစၥမရွိဘူး။ မိုး႐ြာရင္သာ စိုစိုေလး႐ြာဖို႔ လိုတာ။ ဟိုစလုံးစခုနဲ႔ မႏူးမနပ္ လာ႐ြာမွ အေပၚယံ စိုတဲ့ေနရာက ေပါက္၊ မစိုတဲ့ေနရာက မေပါက္။ အဲလိုျဖစ္ မွာသာ ေၾကာက္တာ။ ႐ြာရင္သာ ေလးလက္မ၊ ငါးလက္မေလာက္ စိုေအာင္ ႐ြာလိုက္ရင္ အိုေကတယ္” ဟု ေတာင္သူ ဦးေပါက္စက ေျပာဆိုသည္။
“အခု ေပါက္ေတာ့ ေပါက္ေနတယ္။ အျပင္ထိ ရွည္ေအာင္ မထြက္ဘဲ အတြင္းမွာတင္ ငုပ္ၿပီးေတာ့ ေနတယ္။ အဲဒီအကြက္ေတြက ျပန္ဖ်က္ရမယ့္ သေဘာ ေရာက္သြားတယ္။ ကေန႔ညေနမ်ဳိး၊ မနက္ျဖန္မ်ဳိး မိုး႐ြာလိုက္ ရင္ေတာ့ အပင္ေတြက ျပန္ထြက္လာမွာေပါ့” ဟု ေညာင္ပင္ေက်း႐ြာအုပ္စု ကုန္းႀကီး႐ြာသား ဦးလွစိုး က ျဖည့္စြက္ေျပာသည္။
ေရွ႕ပိုင္းကာလမ်ားတြင္ ခပ္စြတ္စြတ္ ႐ြာလိုက္ေသာ မိုးေၾကာင့္ ယာခင္းအခ်ဳိ႕တြင္ သီးႏွံအညြန္႔ အေညႇာက္တို႔ ထြက္ျပဴစ ျပဳေလၿပီ။ သို႔ေသာ္ မိုးမွာ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ျပန္ေပၚမလာ။ ႐ြာၿပီ ဆိုပါကလည္း ခရီးသြားဟန္လႊဲ ျဖတ္ေျပး႐ုံမွ်သာ။ သို႔ႏွင့္ ခ်စ္ခ်စ္ေတာက္ ပူေသာ ေႏြေနရွိန္ေအာက္တြင္ ယာေျမ မွာ ေျခာက္လိုက္လာသည္။ ေအာက္ေျခေျမသား ေျခာက္လိုက္လာသည့္အျပင္ အေပၚယံ ေျမသားမွာ လည္း ခပ္တင္းတင္း ျဖစ္လာသည္။ ထြက္စျပဴစသီးႏွံပင္တို႔မွာလည္း ေသေက် ပ်က္စီးရေတာ့သည္။
သီးႏွံခင္းပ်က္စီးသြားေသာ ေတာင္သူတို႔မွာ မိုးက်ခ်ိန္တြင္ ျပန္လည္ စိုက္ပ်ဳိးႏိုင္ရန္ မ်ဳိးေစ့ကို ဝယ္ရျပန္သည္။ မိုးအဝင္ ေနာက္က်သည့္အျပင္ ေစ်းေကာင္းလည္း မရေသာ ေျမပဲကိုမူ စိုက္သူပ်ဳိးသူ ရွားလာသည္။ ႏွမ္းကိုသာ အမ်ားစု စိုက္ၾကသည္။ ႏွမ္းမ်ဳိးေစ့ တစ္တင္းမွာ ေျခာက္ေသာင္း ဝန္းက်င္ခန္႔ ရွိသည္ဟု ေတာင္သူ ဦးလွစိုးက ေျပာျပသည္။
စိုက္ခ်ိန္သီးခ်ိန္ ေနာက္က်သည့္အျပင္ မိုးလည္း သိပ္မေကာင္းလွသျဖင့္ ယခုႏွစ္တြင္ ႏွမ္းအထြက္ႏႈန္း က်ဆင္းႏိုင္သည္ဟု ၎က သုံးသပ္သည္။
“အနည္းဆုံး ငါးတင္းေလာက္ေတာ့ ကြာသြားႏိုင္တယ္။ တစ္ဧကကို ႏွစ္ဆယ္ ထြက္မယ့္လူက ဆယ့္ငါးေပါ့။ ဆယ့္ငါး ထြက္မယ့္လူက တစ္ဆယ္ေပါ့” ဟု ေတာင္သူ ဦးလွစိုးက တြက္ျပသည္။
ႏွမ္းအထြက္ႏႈန္း က်ႏိုင္သျဖင့္ သီးႏွံေပၚခ်ိန္တြင္ ႏွမ္းတစ္တင္းလွ်င္ ေျခာက္ေသာင္းက်ပ္ခန္႔ ဝယ္ေစ်းရွိ မွသာ စိုက္စရိတ္၊ ပ်ဳိးစရိတ္အတြက္ ကုန္က်စရိတ္ အရင္းအႏွီးကို ျပန္ရႏိုင္ေၾကာင္း ၎က ဆက္ေျပာ သည္။
မေကြးတိုင္းေဒသႀကီး
အတြင္းရွိ ယာသမားမ်ား၏ ႏွမ္းအထြက္ႏႈန္း က်ဆင္းမႈေၾကာင့္ လာမည့္ႏွစ္တြင္
ျပည္ပသို႔ ႏွမ္းတင္ပို႔သည့္ ေစ်းကြက္ႏွင့္ ႏွမ္းကို တန္းဖိုးျမင့္ကုန္စည္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲ ထုတ္လုပ္ေသာ ဆီလုပ္ငန္းတို႔မွာလည္း ထိခိုက္မႈရွိႏိုင္သည္။ အေၾကာင္းမွာ ဧရာဝတီတိုင္းကို ျမန္မာႏိုင္ ငံ၏ ဆန္အိုးႀကီးဟု
တင္စားေခၚဆိုသလို မေကြးတိုင္းသည္လည္း ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဆီအိုးႀကီး
ျဖစ္ေသာေ ၾကာင့္ ျဖစ္သည္။အဘယ္ေၾကာင့္ ဤကဲ့သို႔ ႏွမ္းအထြက္ႏႈန္း က်ဆင္းလာရပါသနည္း။ အလြယ္ကူဆုံး အေျဖမွာ အပူပိုင္းဇုန္ ျဖစ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံအလယ္ပိုင္း ေဒသတြင္ မိုးနည္းလာေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ သို႔ဆိုလွ်င္ အပူပိုင္းဇုန္တြင္ အဘယ္ေၾကာင့္ မိုးနည္းရပါသနည္း။ ႏွစ္စဥ္ ႏွစ္တိုင္း ဤကဲ့သို႔ ျဖစ္ေနမည္ေလာ၊ စဥ္းစား စရာ ျဖစ္လာပါသည္။
မိုးေလဝသႏွင့္ ဇလေဗဒပညာရွင္ ဦးထြန္းလြင္ကမူ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ သယံဇာတ တစ္ခုျဖစ္ေသာ မုတ္သုံရာသီဥတုမွာ ရွားပါးလာၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ေျပာဆိုသည္။ ၁၉၇၈ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ မုတ္သုံရာသီဥတု ေျပာင္းလဲလာရာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္လည္း မုတ္သုံ အဝင္ေနာက္က်ၿပီး မုတ္သုံ ထြက္ခြာရက္မွာ ပိုေစာလာေၾကာင္း၊ မိုး႐ြာသြန္းရက္မွာလည္း ရက္ေပါင္း ၄၀ ခန္႔ ေလ်ာ့ပါးလာေၾကာင္း သူက ေထာက္ျပသည္။
ယင္းအျပင္ ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္တြင္ ျဖစ္ေပၚေသာ မုတ္သုံမုန္တိုင္းတို႔ေၾကာင့္ မိုးရရွိသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အလယ္ပိုင္း ေဒသမွာ မိုးေခါင္သည့္ဒဏ္ခံလာရေၾကာင္း ၎က ျဖည့္စြက္ ေျပာၾကားသည္။
ယခင္ႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလအတြင္း ရန္ကုန္ၿမဳိ႕ ေတာ္ဝင္ႏွင္းဆီခန္းမ၌ ျပဳလုပ္ေသာ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ ပါတီ သဘာဝပတ္ဝန္းက်င္ ထိန္းသိမ္းေရးေကာ္မတီ အဖြဲ႔ဝင္မ်ားႏွင့္ အတိုင္ပင္ခံ အႀကံေပးပညာ ရွင္မ်ား ေတြ႔ဆုံ ေဆြးေႏြးပြဲတြင္ အႀကံေပး အဖြဲ႔ဝင္ တစ္ဦးျဖစ္ေသာ ၎က အထက္ပါအတိုင္း ေျပာၾကား ခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။
သို႔ျဖစ္ရာ ရွားပါးသယံဇာတ ျဖစ္လာေသာ မုတ္သုံႏွင့္အတူ မိုးကာလမွာလည္း ေျပာင္းလဲလာၿပီ ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ေတာင္သူမ်ားမွာ ယခင္ႏွစ္မ်ားတြင္ ႐ြာတတ္သြန္းတတ္ေသာ အခ်ိန္၊ ယခင္ႏွစ္မ်ားတြင္ စိုက္ရပ်ဳိးရသည့္ အခ်ိန္ကိုသာ စိတ္ထဲတြင္ စြဲမွတ္လ်က္ စိုက္ပ်ဳိးေနၾကတုန္း ျဖစ္သည္။ ယင္းျပႆနာကို သက္ဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္တို႔ကလည္း တစ္စုံတစ္ရာ ႀကဳိတင္ အသိေပး၊ ပညာေပး ေဟာေျပာျခင္း လုံးဝမရွိေခ်။ အက်ဳိးဆက္အားျဖင့္ ႀကဳိတင္ ႀကဲထားေသာ မ်ဳိးေစ့မ်ား ပ်က္စီးကာ ေနာက္ထပ္ မ်ဳိးေစ့ ထပ္ဝယ္ရျခင္း ကဲ့သို႔ေသာ အပိုကုန္က်စရိတ္တို႔ကို ေတာင္သူမ်ား တစ္ဖန္ ခါးစည္းခံရျပန္သည္။
အခ်ဳိ႕ေသာ ေတာင္သူမ်ားဆိုလွ်င္ မိုးေလဝသကို ခန္႔မွန္းႏိုင္ရန္အတြက္ ႐ိုးရာအစဥ္အလာ ျဖစ္ေသာ သႀကၤန္စာကိုသာလွ်င္ ယုံၾကည္ကိုးစားေနရဆဲ ျဖစ္သည္။ ဖုန္း၊ အင္တာနက္စေသာ ဆက္သြယ္ေရး ကိရိယာမ်ားမွတစ္ဆင့္ မိုးေလဝသသတင္းကို အခ်ိန္ႏွင့္တစ္ေျပးညီ သိျခင္း၊ ေစ်းကြက္သတင္းမ်ားကို အၿမဲမျပတ္ သိရွိေနျခင္းစေသာ အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားကိုလည္း ေတာင္သူမ်ားအေနႏွင့္ ယခုတိုင္ မခံစားရေသးပါ။ အဆင့္ျမင့္ နည္းပညာကို မကိုင္တြယ္တတ္ျခင္းႏွင့္ အင္တာနက္လိုင္း ေႏွးေကြးျခင္း ကဲ့သို႔ေသာ အဟန္႔အတားမ်ားကား ရွိေနဆဲ ျဖစ္သည္။
ယင္းကဲ့သို႔ေသာ အခ်ိန္တြင္ သက္ဆိုင္ရာ အစိုးရဌာနမ်ားက ေတာင္သူမ်ားကို မိုးေလဝသ ေျပာင္းလဲ လာပုံႏွင့္ စိုက္ပုံပ်ဳိးပုံ လိုက္ပါေျပာင္းလဲသင့္ပုံကို အသိပညာေပးျခင္း မရွိေသး။ ယင္း အက်ဳိးအဆက္အျဖစ္ ရာသီဥတု ေျပာင္းလဲမႈႏွင့္အတူ ေတာင္သူမ်ားဘက္က စိုက္ပ်ဳိးပုံ လိုက္ပါ မေျပာင္းလဲႏိုင္ပါက အထြက္ႏႈ န္း ေလ်ာ့က်ျခင္းႏွင့္ သီးႏွံပ်က္စီးျခင္းတို႔အျပင္ အပိုကုန္က်စရိတ္ ဝန္ထုပ္ဝန္ပိုးကို ေတာင္သူမ်ား ဆက္ လက္ ထမ္းပိုးထားရဦးမည္ ျဖစ္သည္။
ဦးလွစိုးကမူ အျခားေတာင္သူမ်ားနည္းတူ မိုးေမွ်ာ္ဆဲ။
“အခုကေတာ့ အပင္လုံးဝ မထြက္ေသးဘူး။ ေျမထဲမွာပဲ ငုပ္တုန္း ရွိေသးတယ္” ဟု သူက ဆိုေလသည္။
ဥာဏ္မ်ိဳးေအာင္
No comments:
Post a Comment