Written by ဥာဏ္မ်ိဳးေအာင္
၁။ ငါတို႔ဟာ အရွင္သခင္
ငါတို႔ ကိုယ္တိုင္သာလွ်င္ ငါတို႔ဘ၀ရဲ႕ အရွင္သခင္ ျဖစ္တယ္။
ငါတို႔ ဘ၀ကံၾကမၼာကို ငါတို႔ ကိုယ္တိုင္သာလွ်င္ ျပဌာန္းပိုင္ခြင့္
ရွိတယ္။ ငါတို႔ ကိုယ္ခႏၶာကို ပိုင္စိုးသူဟာ ငါတို႔ ကိုယ္တိုင္သာ
ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ငါတို႔ ခႏၶာအင္အား၊ စိတ္အင္အားကို
စိုက္ထုတ္မႈ ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ပစၥည္းဥစၥာ (၀ါ) လုပ္အား
ရလဒ္ရဲ႕ ပိုင္ရွင္အစစ္ဟာ ငါတို႔ ကိုယ္တိုင္ပဲ ျဖစ္တယ္။ တိုတို
ေျပာရရင္ ငါတို႔ဟာ ငါတို႔ အသက္ခႏၶာ၊ ငါတို႔ လုပ္အား ထြက္ကုန္
ျဖစ္တဲ့ ပစၥည္းဥစၥာကို ပိုင္ဆိုင္ထိုက္တဲ့ လြတ္လပ္တဲ့ လူသားေတြ
ျဖစ္တယ္။
ဒါဟာ လူသားတိုင္းရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ျဖစ္တယ္။ အစၥလာမ္ဘာသာ
၀င္ျဖစ္ေစ ခရစ္ယာန္ ျဖစ္ေစ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ေစ၊ လူမည္းျဖစ္ေစ
လူျဖဴျဖစ္ေစ လူ၀ါျဖစ္ေစ၊ ဗမာျဖစ္ေစ ကခ်င္ျဖစ္ေစ ရွမ္းျဖစ္ေစ၊
ေယာက္်ားျဖစ္ေစ မိန္းမျဖစ္ေစ လူသားတိုင္းဟာ ကိုယ့္ခႏၶာ၊
ကိုယ့္ဥစၥာ၊ ကိုယ္ကံ ၾကမၼာရဲ႕ ပိုင္ရွင္အစစ္ ျဖစ္တယ္။ ငါတို႔သာလွ်င္
ပိုင္ရွင္အစစ္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ငါတို႔ခႏၶာ၊ ငါတို႔ ဥစၥာ၊ ငါတို႔ ကံၾကမၼာကို
ထိခိုက္ေအာင္၊ ပ်က္စီးေအာင္၊ ထိန္းခ်ဳပ္ကန္႔သတ္ေအာင္
လုပ္ေဆာင္သူ မွန္သမွ်ဟာ ငါတို႔ ရန္သူ ျဖစ္တယ္။ အလားတူ
ငါတို႔ ကိုယ္တိုင္လဲ တပါးသူရဲ႕ ခႏၶာ၊ ဥစၥာ၊ ကံၾကမၼာကို မထိပါး၊
မေႏွာက္ယွက္ဖို႔ဟာ ငါတို႔ လူသား၀ါဒီအားလံုး လိုက္နာ
ေစာင့္စည္းရမယ့္ တရားဓမၼ ျဖစ္တယ္။
၂။ ဘံုကြ်န္လူစု
ငါတို႔ ခႏၶာ၊ ငါတို႔ ဥစၥာ၊ ငါတို႔ ကံၾကမၼာကို ကာကြယ္ထိန္းသိမ္း
ေပးဖို႔အတြက္ ငါတို႔ အား လံုး လက္ခံသေဘာတူတဲ့
ဘံုကြ်န္တစ္စုကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီဘံုကြ်န္တစ္စုဟာ
အစိုးရလူစုပဲ ျဖစ္တယ္။ ငါတို႔ တင္ေျမွာက္ထားတဲ့ ဘံုကြ်န္
အစိုးရဟာ ငါတို႔ တစ္ဦးခ်င္း ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ကို ေဘးျပဳလာသူ
မွန္သမွ်ကို ထိုက္သင့္သလို အျပစ္ေပးရမယ့္ တာ၀န္ ရွိတယ္၊
ငါတို႔ တစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ ဥစၥာကို ထိပါးလာသူ မွန္သမွ်ကို ထိုက္သင့္သလို
အေရး ယူရမယ့္ တာ၀န္ရွိတယ္၊ ငါတုိ႔ တစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ ဘ၀ကံၾကမၼာ
ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ကို ကန္႔ သတ္လာသူ မွန္သမွ်ကို ထိုက္သင့္သလို
ဒဏ္ခတ္ရမယ့္ တာ၀န္ ရွိတယ္။ အခ်ဳပ္ေျပာ ရရင္ ဘံုကြ်န္အစိုးရဟာ
အရွင္သခင္ ျဖစ္တဲ့ ငါတို႔ကို သစၥာေစာင့္သိရမယ့္ တာ၀န္ ရွိတယ္။
ငါတို႔ ခႏၶာ ဥစၥာ ကံၾကမၼာကို ကာကြယ္ေပးသူ ဘံုကြ်န္လူစုကို ငါတို႔
တစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ ပိုင္ ဆိုင္မႈ ဥစၥာစုကေန စံစားခြင့္တခ်ိဳ႕ ေပးကမ္းေထာက္ပံ့
ေပးၾကတယ္။ ငါတို႔ အရွင္သခင္ လူစုရဲ႕ ျပင္ပက ရန္သူမွန္သမွ်ရဲ႕
ေဘးရန္မႈလာသမွ်ကို ထိထိေရာက္ေရာက္ တန္ျပန္ ကာကြယ္
ေပးႏိုင္ဖို႔အတြက္ လက္နက္တခ်ိဳ႕ တပ္ဆင္ေပးၾကတယ္။ အစပိုင္းမွာ
ဘံုကြ်န္ အစိုးရဟာ ငါတို႔အတြက္ အမႈေတာ္ ထမ္းေပးၾကတယ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ငါတို႔အရွင္ သခင္ လူစုရဲ႕ ယံုၾကည္မႈကို
ဘံုကြ်န္လူစုက အလြဲသံုးစားလုပ္၊ အျမတ္ထုတ္လာတယ္။ ငါတို႔
အရွင္သခင္စု ပိုင္တဲ့ ဥစၥာကို ဘံုကြ်န္လူစုဟာ သြားေရယိုလာတဲ့အခါ
ငါတို႔ တပ္ ဆင္ေပးထားတဲ့ လက္နက္အားကိုးနဲ႔ ငါတို႔ အရွင္သခင္စုကို
ရန္မူတိုက္ခိုက္လာတတ္ တယ္။
သာဓက ျပဳရရင္ ငါတို႔ အိုးအိမ္၊ ၀န္းျခံကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔အတြက္
အိမ္ၾကီးရွင္သခင္ ငါတို႔ ဟာ ျခံေစာင့္ ေခြးကို ေမြးခဲ့ၾကတယ္။ ငါတို႔
ေကြ်းတာစားျပီး အေကာင္ထြား၊ အစြယ္ပြား လာတဲ့ ျခံေစာင့္ေခြးဟာ
အစြယ္အားကိုးျပီးေတာ့ မာန္တက္လာတတ္တယ္။ နဂိုက ျခံ ေစာင့္
တာ၀န္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေခြးဟာ သူ႔ကိုယ္သူ ေကသရာဇာ ျခေသၤမင္း
အထင္ ေရာက္လာတတ္တယ္။ ဒီအခါမွာ ကြ်န္ေခြးက ထမင္းရွင္
အိမ္ၾကီးရွင္ ငါတုိ႔လက္ကို ျပန္ ကိုက္တတ္တယ္။ လိုရင္း ေျပာရရင္
ငါတို႔ အရွင္သခင္စု တင္ေျမွာက္ထားတဲ့ ဘံုကြ်န္ အစိုးရဟာ ငါတို႔
အမႈေတာ္ ထမ္းဖို႔အတြက္ လိုအပ္ခ်က္ေၾကာင့္ တင္ေျမွာက္ထားရတာ
ျဖစ္တယ္။ ကြ်န္ေခြးက ထမင္းရွင္ အိမ္ၾကီးရွင္ လက္ကို ျပန္ကိုက္တဲ့
အျဖစ္မ်ိဳး မျဖစ္လို ရင္ ငါတို႔ အရွင္ သခင္စုဟာ ဘံုကြ်န္ အစိုးရကို
တရံမလပ္ သတိကပ္ျပီးေတာ့ ေစာင့္ ၾကည့္ရမယ့္ တာ၀န္ ရွိတယ္။
မဟုတ္ရင္ ငါတို႔ ခႏၶာ ဥစၥာ ကံၾကမၼာ တည္ျမဲေရးဟာ အျခိမ္းေျခာက္ခံ
ရႏိုင္တယ္ ဆိုတာကို ငါတို႔ အရွင္သခင္စု သတိကပ္အပ္တယ္။
၃။ ပုဂၢလိက လြတ္လပ္ခြင့္
ငါတို႔ အရွင္သခင္စု ခြင့္ျပဳထားတဲ့ ဘံုကြ်န္ လူစုရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အာဏာမွာ
အကန္႔အ သတ္ ရွိတယ္။ ဘံုကြ်န္စုရဲ႕ တာ၀န္ဟာ ပထမ- ငါတို႔ ခႏၶာ၊
ဒုတိယ- ငါတို႔ ဥစၥာ၊ တတိ ယ- ငါတို႔ ကံၾကမၼာျပဌာန္းခြင့္ကို အကာ
အကြယ္ ျပဳေပးဖို႔သာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘံု ကြ်န္လူစုဟာ အာဏာ
လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို တိုးခ်ဲ႕ျပီးေတာ့ အာဏာရွင္စနစ္ကို ထူေထာင္လို တဲ့အခါ
ငါတို႔ အရွင္သခင္စုကို မရင့္က်က္ေသးတဲ့ ကေလးသူငယ္လို၊
က်ိဳးေၾကာင္းက် က် စဥ္းစားႏိုင္စြမ္း မရွိတဲ့ သူရူးလို ဆက္ဆံလာ
တတ္တယ္။ ငါတို႔ ေကာင္းက်ိဳးအတြက္ လို႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ေပးျပီး
ဘယ္ဟာကို ယံုၾကည္ထိုက္တယ္၊ ဘယ္လို ယဥ္ေက်းမႈကို
ထိန္းသိမ္းရမယ္၊ ဘယ္လိုမ်ိဳး ေနထိုင္ျပဳမူရမယ္ စသျဖင့္
အမိန္႔ထုတ္ျပဌာန္းကာ ဘံုကြ် န္လူစုဟာ သူတို႔ကိုယ္ သူတို႔
အမိအဖအရာ မွတ္ယူျပီး ငါတို႔ အရွင္သခင္စုကို သူငယ္ ႏွပ္စားသဖြယ္
ဆက္ဆံလာတတ္တယ္။ ဒါဟာ ငါတို႔ ဘ၀ကံၾကမၼာကို ငါတို႔ကိုယ္တိုင္
ျပဌာန္းႏိုင္ခြင့္ (၀ါ) ပုဂၢလိက လြတ္လပ္ခြင့္ကို ခ်ဳပ္ျခယ္ကန္႔သတ္မႈပဲ ျဖစ္တယ္။
တစ္နည္း ေျပာရရင္၊ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈတစ္ခု၊ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခု၊
က်င့္၀တ္စံႏႈန္းတစ္ ခုကို ဘံုကြ်န္လူစုက အထူးအေလးေပး ကာကြယ္
ေပးျခင္းအားျဖင့္ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း အတူယွဥ္တြဲ ေနထိုင္ေနတဲ့
ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈ မတူသူ၊ လူမ်ိဳးမတူသူ၊ က်င့္၀တ္စံႏႈန္း အသီးသီးကို
လက္ခံက်င့္သံုးေနသူ ငါတို႔ အရွင္သခင္ လူစုၾကားမွာ အခ်င္းခ်င္း မ်က္
မာန္ပြား ရန္ေစာင္လာေအာင္၊ ပဋိပကၡႏြံမွာ အခ်င္းခ်င္း ရန္လိုတိုက္
ခိုက္လာေအာင္ ျမန္မာနုိင္ငံရဲ့ အာဏာရွင္အဆက္ဆက္က
ဖန္တီးလုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ ဒီနည္းအားျဖင့္ ငါတို႔ အရွင္သခင္စု
အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ စည္းလံုးမႈ ျပိဳကြဲျပီး စိတ္၀မ္းကြဲလာတာကို
ဘံုကြ်န္လူစုဟာ မဟာအခြင့္ေကာင္းၾကီး တစ္ခုအျဖစ္ မွတ္ယူကာ
အာဏာရွင္သဖြယ္ စိုးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္လာတတ္တယ္။ ဒီေတာ့ ငါတို႔
အရွင္သခင္လူစုရဲ႕ အခက္ဟာ အာဏာရွင္ရူး ဘံုကြ်န္လူစုရဲ႕
အခ်က္ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာ သတိျပဳရမယ္။
ငါတို႔ အရွင္သခင္ တစ္ဦးခ်င္းစီတိုင္းဟာ ငါတို႔ ဘ၀ကံၾကမၼာရဲ႕
ပဲ့ကိုင္ရွင္အစစ္ေတြ ျဖစ္ တဲ့အတြက္ ငါတို႔ တစ္ဦးခ်င္းစီတိုင္းဟာ
ငါတို႔ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈ ကို ငါတို႔ကိုယ္တိုင္
ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ရွိတယ္။ ငါတို႔ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ ယဥ္ေက်းမႈကို ငါတို႔
ဘာသာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ရွိတယ္။ ငါတို႔ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ က်င့္၀တ္
စံႏႈန္းေတြကို ငါတို႔ဘာ သာ က်င့္သံုးပိုင္ခြင့္ ရွိတယ္။ ငါတို႔
ျကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ ဘ၀ေနထိုင္မႈ ပံုစံကို ငါတို႔ကိုယ္ တိုင္ စိတ္ၾကိဳက္
ေရြးခ်ယ္ေနထိုင္ခြင့္ ရွိတယ္။ အထက္က အခြင့္အေရးေတြကို စံစားႏိုင္
ေအာင္ အကာအကြယ္ျပဳေပးတဲ့ ကိုယ့္ဘ၀ ကံၾကမၼာကို ကိုယ္တိုင္
ျပဌာန္းခြင့္ (၀ါ) ပုဂၢ လိကလြတ္လပ္ခြင့္ဟာ ဘယ္အာဏာရွင္၊
ဘယ္စၾက္ာ၀ေတးမင္း၊ ဘယ္သိၾကားမင္း၊ ဘယ္ျဗဟၼာမင္းမွ
တားဆီးပိတ္ပင္ ကန္႔သတ္ႏိုင္ခြင့္ မရွိတဲ့ အရာ ျဖစ္တယ္။
တပါးသူရဲ႕ ခႏၶာ ဥစၥာနဲ႔ ဘ၀ကံၾကမၼာျပဌာန္းခြင့္ကို မထိခိုက္သမွ်
ကာလပတ္လံုး ငါတို႔အားလံုးဟာ ဒီလြတ္လပ္ခြင့္ကို အျပည့္အ၀
က်င့္သံုးပိုင္ခြင့္ ရွိတယ္။ အစျပန္ ေကာက္ရရင္ ငါတို႔ရဲ႕
အရွင္သခင္ဟာ ငါတို႔ပဲ ျဖစ္တယ္။
၄။ ရွင္သန္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း
လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ ကိုယ့္ဘ၀ ကံၾကမၼာကို ကိုယ္တိုင္ ျပဌာန္းႏိုင္ခြင့္
(၀ါ) ပုဂၢလိက လြတ္လပ္ခြင့္ကို အေလးဂရုျပဳျပီး တန္ဖိုးထား
ကာကြယ္ေပးတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြမွာ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ၊
စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ တိုးတက္မႈေတြ ျဖစ္ထြန္းေနတာကို မ်က္
ေမွာက္ေခတ္ ကမၻာက သက္ေသျပတယ္။ ဘာသာေရး
အေျချပဳ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၊ အာ ဏာရွင္စနစ္
အေျချပဳ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြမွာ အဖက္ဖက္က
ဆုတ္ယုတ္မႈ ေတြသာ ရွိျပီး တိုးတက္မႈေတြ မရွိတာကို
ေတြ႔ရလိမ့္မယ္။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ ဒီလူ႔အဖြဲ႔ အစည္းမွာ
ေနထိုင္သူ လူသား (၀ါ) ျပည္သူလူထု (၀ါ) အရွင္သခင္အစုဟာ
အာဏာရွင္ ဘံုကြ်န္လူစုရဲ႕ ႏွင္တံေအာက္မွာ သိုးအုပ္ ႏြားအုပ္လို
ေနထိုင္ေနၾကရတယ္။
အာဏာရွင္ ဘံုကြ်န္လူစုရဲ႕ ႏွင္တံေအာက္မွာ ျပားျပားေမွာက္ေနရတဲ့
အရွင္သခင္လူစု ဟာ ကိုယ့္ဘ၀ ကံၾကမၼာကို ကိုယ္တိုင္ ျပဌာန္းႏိုင္ခြင့္
(၀ါ) ပုဂၢလိက လြတ္လပ္ခြင့္ မရွိ ဘူး။ အာဏာရွင္ ဘံုကြ်န္လူစု
ပစားေပး အထူးေျမွာက္စားထားတဲ့ ယံုၾကည္ သက္၀င္မႈ၊
အေတြးအေခၚ အယူအဆ၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ က်င့္၀တ္စံႏႈန္းေတြသာ
လႊမ္းမိုးၾကီးစိုးေနတယ္။ ပုဂၢလိက လြတ္လပ္ခြင့္ မရွိတဲ့ အရွင္သခင္
လူစုဟာ တရားေသ စံႏႈန္းေတြရဲ႕ အတင္း အက်ပ္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္မႈ
ခံၾကရတယ္။ အာဏာရွင္ ပစားေပး ေျမွာက္စားထားတဲ့ စံႏႈန္းေတြ
ကိုယ္တိုင္ပင္လွ်င္ အေတြးအေခၚ အသစ္၊ က်င့္၀တ္စံႏႈန္း
အသစ္ေတြရဲ႕ စိန္ေခၚထိုး ႏွက္မႈ မခံရတဲ့အခါ မြမ္းမံျပဳျပင္မႈ မရွိတဲ့
တရားေသ အေတြးအေခၚ၊ က်င့္၀တ္ စံႏႈန္း တစ္ခုအျဖစ္
သင္းသတ္ျခင္း ခံရတယ္။ အာဏာရွင္ေတြ ပစားေပးထားတဲ့
အေတြးအေခၚ၊ က်င့္၀တ္စံႏႈန္းေတြကို ယံုၾကည္ လက္ခံထားသူေတြ
ကိုယ္တိုင္ပင္လွ်င္ လက္ရွိယံုၾကည္မႈကို စြန္႔ပယ္ျပီးေတာ့
အယူအဆသစ္တစ္ခုကို ကူးေျပာင္း လက္ခံလိုတဲ့အခါ ပုဂၢလိက
လြတ္လပ္ခြင့္ မရွိတဲ့ အတြက္ တရားေသ စံႏႈန္းေတြရဲ႕
ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားမႈက ရုန္းမထြက္ႏိုင္ ျဖစ္တတ္တယ္။
ကိုယ့္ဘ၀ ကံၾကမၼာကို ကိုယ္တိုင္ ျပဌာန္းပိုင္ခြင့္ (၀ါ) ပုဂၢလိက
လြတ္လပ္ခြင့္ ရွိတဲ့ လူ႔ အဖြဲ႕အစည္းမွာ လူတိုင္းဟာ ကိုယ္ၾကိဳက္နွစ္သက္ရာ
အေတြးအေခၚ က်င့္၀တ္စံႏႈန္းကို ကိုယ့္စိတ္ၾကိဳက္ ေရြးခ်ယ္လက္ခံႏိုင္
တယ္။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတြင္းမွာ ဘံုလက္ခံထားတဲ့ အမွန္တရား
ေတြဟာလဲ အသစ္အသစ္ေသာ အေတြးအေခၚသစ္၊ က်င့္၀တ္
စံႏႈန္းအသစ္ ေတြရဲ႕ စိန္ေခၚထိုးနွက္မႈကို အျမဲတမ္း ရင္ဆိုင္
ေနရတယ္။ အေတြးအေခၚသစ္၊ က်င့္ ၀တ္စံႏႈန္းသစ္ေတြဟာ
လတ္တေလာ ကာလမွာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း ဘံုလက္
ခံထားတဲ့ အေတြးအေခၚကို ျဖိဳလွဲျပီးေတာ့ အစားထိုးႏိုင္တာလဲ
ရွိမယ္။ အစားမထိုးႏိုင္တာလဲ ရွိမယ္။ အေတြးအေခၚသစ္ဟာ
ဘံုလက္ခံထားတဲ့ နဂိုမူလ အေတြးအေခၚကို မျဖိဳလွဲႏိုင္ တဲ့အခါ
နဂိုမူလ အေတြးအေခၚရဲ႕ ခိုင္မာမႈ၊ မွန္ကန္မႈဟာ ပိုမို ေတာက္ပ
လာလိမ့္မယ္။ ဒါမွမဟုတ္ အေတြးအေခၚသစ္က နဂိုမူလ အေတြး
အေခၚရဲ႕ အားနည္းခ်က္၊ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ကို ထိုးႏွက္ျပီးေတာ့ ပိုမိုခိုင္
မာတဲ့၊ မွန္ကန္တဲ့ အေတြးအေခၚသစ္ကို အစားထိုး မိတ္ဆက္
ေပးႏိုင္ခဲ့ရင္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဟာ အမွန္ တရားနဲ႔ ပိုနီးစပ္တဲ့
အေတြးအေခၚပိုင္းဆိုင္ရာ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းမႈကို တစ္ဆင့္ခ်င္း
တက္လွမ္းႏိုင္ေပလိမ့္မယ္။ ဒီနည္းအားျဖင့္ အေတြးအေခၚ
တိုးတက္မႈဟာ ရုပ္ပိုင္း ဆိုင္ရာ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းမႈကို တြန္းတင္
ေပးလိမ့္မယ္။ တိုတိုေျပာရရင္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ
တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းမႈ အားလံုးရဲ႕ ပင္မေရေသာက္ျမစ္ဟာ
အရွင္သခင္ အစုထဲက လူသားတစ္ဦးခ်င္းစီတိုင္းရဲ႕ ကိုယ့္ဘ၀
ကံၾကမၼာကို ကိုယ္တိုင္ ျပဌာန္းခြင့္ (၀ါ) ပုဂၢလိက လြတ္လပ္ခြင့္ပဲ
ျဖစ္တယ္။
၅။ နိဂံုး
လူသားသမိုင္းဟာ ေခတ္အဆက္ဆက္ ျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈကို
ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရတယ္။ ရွင္ ဘုရင္ေခတ္မွာ ရွင္ဘုရင္တစ္ဦးတည္းသာ
လြတ္လပ္သူ ျဖစ္တယ္။ အာဏာရွင္ေခတ္ မွာ အာဏာရွင္
လူတစ္စုသာ လြတ္လပ္ၾကတယ္။ ကေန႔ေခတ္မွာေတာ့
အရွင္သခင္လူ အစုဟာ အဓမၼသိမ္းပိုက္ခံထားရတဲ့ သူတုိ႔ရဲ့ မူပုိင္လြတ္လပ္မႈအခြင့္အေရးကုိ ျပန္လည္ရယူဖုိ႔ ရုန္းထလာၾကျပီ။
သူတို႔ အားလံုးရဲ႕ ပန္းတိုင္ဟာ ရွင္ဘုရင္တစ္ပါးတည္း လြတ္လပ္မႈ
မဟုတ္၊ အာဏာရွင္ လူတစ္စုတည္း လြတ္လပ္ခြင့္ မဟုတ္၊ လူသား
တစ္ဦးခ်င္းစီ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီတိုင္းရဲ႕ ကိုယ့္ဘ၀ ကိုယ့္ကံၾကမၼာကို
ျပဌာန္းႏိုင္ခြင့္ (၀ါ) ပုဂၢလိက လြတ္လပ္ခြင့္အတြက္ ျဖစ္တယ္။ ဒီအသိအျမင္နုိးထမႈ ေရစီးေၾကာင္းမွာ ေရွးရိုးစြဲ၀ါဒီေတြ၊ အယူသီး
တယူသန္သမားေတြ၊ အာဏာရွင္ေတြရဲ့ ေခတ္ေဟာင္း
အေတြးအေခၚေတြ တိမ္ေကာေပ်ာက္ကြယ္ေတာ့မယ္။
လူသားသမိုင္းဟာ လူသား၀ါဒီ ေတြဘက္မွာ ရွိတယ္။
လူသား၀ါဒီေတြရဲ႕ လြတ္လပ္မႈ ေတာ္လွန္ေရး ေအာင္ပါေစ။
၁၄. ၅. ၂၀၁၆
No comments:
Post a Comment