ႏိုင္ငံေရး သိပၸံ ဆိုတာ

Written by ဥာဏ္မ်ိဳးေအာင္

ႏိုင္ငံေရး သိပၸံဆိုတာ “ႏိုင္ငံေတာ္ အေၾကာင္း သိပၸံနည္းက်
ေလ့လာမႈ” လို႔ အဓိပၸါယ္ရပါတယ္။ လူသားေတြ ဖြဲ႔စည္း
ထူေထာင္တဲ့ အသင္းအပင္းေတြ အေၾကာင္း၊ အစိုးရေတြ
ဖြဲ႔စည္းမႈအေၾကာင္း၊ အစိုးရေတြရဲ႕ လုပ္ငန္း တာ၀န္ေတြ
အေၾကာင္း၊ ဥပေဒျပဳေရးနဲ႔ ဥပေဒ သက္၀င္ေရး လုပ္ေဆာင္မႈ
အေၾကာင္း၊ ႏိုင္ငံတစ္ခုနဲ႔ တစ္ခု ဆက္ဆံေရးအေၾကာင္းေတြကို
ေလ့လာပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ႏိုင္ငံေတာ္ ဥပေဒေတြအရ လူအခ်င္းခ်င္းၾကား
ဆက္ဆံေရး၊ လူတစ္ဦးခ်င္း သို႔မဟုတ္ လူတစ္စုတစ္ဖြဲ႔နဲ႔ အစိုးရၾကား
ဆက္ဆံေရး၊ ႏိုင္ငံေတာ္ အာဏာနဲ႔ တစ္ဦးခ်င္း လြတ္လပ္ခြင့္အၾကား ခ်ိန္ညိွေရးလို ျပႆနာေတြကိုလဲ ေလ့လာပါတယ္။

သိပၸံဘာသာ ဟုတ္ရဲ႕လား- ႏိုင္ငံေရး သိပၸံဘာသာရပ္ဟာ
တကယ္ေကာ သိပၸံဘာသာ ဟုတ္ရဲ႕လားဆိုတာ ေမးခြန္းထုတ္စရာ
ရွိပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး သိပၸံဘာသာရပ္ကို သိပၸံစာရင္း သြင္းထားေပမယ့္
သဘာ၀ သိပၸံဘာသာရပ္ ေတြျဖစ္တဲ့ နကၡတၱေဗဒ၊ ဓါတုေဗဒ၊
သတၱေဗဒနဲ႔ ရုကၡေဗဒလိုမ်ိဳး သိပၸံဘာသာရပ္ေတြနဲ႔ မတူပါဘူး။
သဘာ၀ သိပၸံ ဘာသာရပ္ေတြမွာ ဓါတ္ခြဲခန္းေတြ၊ စမ္းသပ္မႈေတြ
ကတဆင့္ “တိက်မွန္ကန္မႈ”ကို သက္ေသျပလို႔ ရပါ တယ္။ ႏိုင္ငံေရး
သိပၸံဘာသာရပ္ကေတာ့ အဲသလို တိတိက်က်၊ ယတိျပတ္အေျဖမ်ိဳး
မေပးႏိုင္ပါဘူး။ ဒီ့အတြက္ သိပၸံဘာသာရပ္ မဟုတ္ဘူးလို႔ ဆိုခ်င္လဲ
ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ “သိပၸံ” ဆိုတာကို ဘာသာရပ္တစ္ခုနဲ႔ ပတ္
သက္လို႔ “စနစ္တက်” စူးစမ္းေလ့လာမႈ၊ ခြဲျခမ္းစိတ္ျဖာ အမ်ိဳးအစားခြဲျခားမႈ
ကတစ္ဆင့္ ရရွိလာတဲ့ အသိပညာ ရပ္လို႔ အဓိပၸါယ္ဖြင့္ရင္ေတာ့
ႏိုင္ငံေရး သိပၸံဘာသာရပ္ကို သိပၸံဘာသာရပ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ႏိုင္ပါတယ္။
စနစ္တက် ေလ့လာမႈေတြကတဆင့္ ေယဘုယ် ဥပေဒသေတြ
ထုတ္ယူႏိုင္ပါတယ္။ ဒီဥပေဒသေတြကိုပဲ ႏိုင္ငံေရး ျပႆနာေတြ
ေျဖရွင္းရာမွာ လက္ေတြ႔ သံုးႏိုင္ပါတယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ နိုင္ငံေရး သိပၸံဟာ
သိပၸံဘာသာရပ္ စာရင္း ၀င္ပါတယ္။

လူမႈသိပၸံနဲ႔ ဆက္ႏႊယ္မႈ- လူဟာ ေပါင္းသင္း ဆက္ဆံတတ္တဲ့
သတၱ၀ါ ျဖစ္တယ္။ လူသားရဲ႕ လူမႈလုပ္ငန္း ေဆာင္တာ အားလံုးကို
အပိုင္းလိုက္ ခြဲေလ့လာတာလဲ ရွိတယ္။ တစ္စုတေပါင္းတည္း
ေလ့လာတာလဲ ရွိပါ တယ္။ လူမႈသိပၸံ ဘာသာရပ္ကေတာ့
လူမႈဘ၀နဲ႔ သက္ဆိုင္သမွ် အခ်က္အလက္၊ ဥပေဒသအားလံုးကို
တစ္စု တစ္စည္းတည္း ေလ့လာတဲ့ ဘာသာရပ္ ျဖစ္ပါတယ္။
လူမႈဆက္ဆံေရးကို ေလ့လာတဲ့အခါမွာလဲ ကုန္သြယ္မႈ ဆက္ဆံေရး၊
ဘာသာေရးဆိုင္ရာ ဆက္ႏႊယ္မႈကေန မိသားစုတစ္စုအတြင္း
ဆက္ဆံေရးအထိ ေလ့လာတာမ်ိဳး ပါ။ ႏိုင္ငံေရး သိပၸံကေတာ့
လူမႈဘ၀ရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုသာ ျဖစ္တဲ့ လူသားရဲ႕
ႏိုင္ငံေရးဘ၀ကိုပဲ အထူးျပဳ ေဇာင္းေပးေလ့လာတဲ့ သိပၸံဘာသာရပ္
ျဖစ္ပါတယ္။ ဘာသာရပ္ႏွစ္ခုၾကားမွာ အျပန္အလွန္အက်ိဳးျပဳတာမ်ိဳး
ရွိပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရး သိပၸံဘာသာရပ္ေၾကာင့္ နိုင္ငံေတာ္ေတြ
ဖြဲ႔စည္းတည္ေဆာက္ပံု၊ လုပ္ငန္းေဆာင္ရြက္ပံုေတြ လိုမ်ိဳး အခ်က္
အလက္ေတြ သိရွိလာသလို လူမႈသိပၸံ ဘာသာရပ္ေၾကာင့္ လူဟာ
ႏိုင္ငံေရးသတၱ၀ါ ဘယ္လို ျဖစ္ လာရတာလဲ၊ ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာ
အေဆာက္အအံုေတြရဲ႕ မူလဇာစ္ျမစ္က ဘာေတြလဲ ဆိုတာကို
သိရွိလာရပါ တယ္။

မႏုႆေဗဒနဲ႔ ဆက္ႏႊယ္မႈ- မႏုႆေဗဒ ဘာသာရပ္က လူသားေတြရဲ႕
ရုပ္သြင္လကၡဏာ၊ သမိုင္းဆိုင္ရာနဲ႔ ပထ ၀ီအရ ျဖန္႔က်က္တည္ရွိမႈ၊
လူမ်ိဳးေရးအရ ကြဲျပားျခားနားမႈနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈဆိုင္ရာ တိုးတက္ျဖစ္
ထြန္းမႈလိုမ်ိဳးေတြ ကို ေလ့လာပါတယ္။ သမိုင္းေခတ္ဦး လူသားေတြရဲ႕
အေတြးအေခၚ၊ ဓေလ့ထံုးတမ္းနဲ႔ အဖြဲ႔အစည္းပံုစံေတြကို မႏုႆေဗဒ ပညာရပ္အရ ေလ့လာျခင္းအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္ေတြ ေပၚထြန္းလာပံု
ဇာစ္ျမစ္နဲ႔ ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာ အေတြးအေခၚေတြ၊ ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာ
အေဆာက္အအံုေတြရဲ႕ ဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္လာပံုကို သိရွိလာပါတယ္။

သမိုင္းနဲ႔ ဆက္ႏႊယ္မႈ- သမိုင္းဆိုတာ အတိတ္ကာလတုန္းက ျဖစ္ပ်က္
ခဲ့တဲ့ ျဖစ္ရပ္ေတြ၊ အေၾကာင္းတရားေတြ၊ ႏွီးႏႊယ္ဆက္စပ္မႈေတြကို
မွတ္တမ္းတင္ထားတာပါ။ ႏိုင္ငံေရး သိပၸံပညာရွင္ေတြက သမိုင္းကို
 ႏိုင္ငံေရး သိပၸံဘာ သာရပ္ ေလ့လာေရးမွာ အသံုးခ်စရာ ကုန္ၾကမ္း
အျဖစ္ ျမင္တတ္ၾကပါတယ္။ သမိုင္းပညာရွင္ေတြက်ျပန္ေတာ့ ႏိုင္ငံေရး
သိပၸံဆိုတာ သမိုင္းဘာသာရပ္က ဆင္းသက္လာရတာလို႔ ျမင္တတ္
ၾကပါတယ္။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ႏွစ္ ခုလံုးက အျပန္အလွန္အက်ိဳးျပဳ
ေနၾကပါတယ္။ ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာ အေဆာက္အအံုေတြ ဘယ္လိုမ်ိဳး
ျဖစ္ထြန္းတိုး တက္လာရသလဲ ဆိုတာမ်ိဳးကို သမိုင္းေနာက္ခံထား
ေလ့လာမွပဲ သေဘာေပါက္ႏိုင္ပါတယ္။ သမိုင္းအခ်က္အ လက္ေတြကို ေရြးထုတ္ျပီး ေရွ႕ေနာက္ညီညႊတ္ေအာင္ ေပါင္း
စပ္ေပးျခင္းအားျဖင့္ ႏိုင္ငံေရး သိပၸံဘာသာရပ္ရဲ႕ ဥပေဒသေတြ၊
နိယာမ အေၾကာင္းတရားေတြကို ေဖာ္ထုတ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပဲ ပါေမာကၡတစ္ေယာက္ ေျပာတာက- ႏိုင္ငံေရး သိပၸံဆိုတာ သမိုင္းရဲ႕
အသီးအပြင့္ပဲ။ သမိုင္းဆိုတာ ႏိုင္ငံေရး သိပၸံရဲ႕ ေရေသာက္ျမစ္ပဲ။

ေဘာဂေဗဒနဲ႔ ဆက္ႏႊယ္မႈ- ႏိုင္ငံေရး ေဘာဂေဗဒ ဘာသာရပ္က
ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံကို ခ်မ္းသာၾကြယ္၀ေအာင္၊ အင္ အားေတာင့္တင္း
လာေအာင္၊ အခြန္ေငြရေအာင္ ဘယ္လို နည္းလမ္းေတြ
က်င့္သံုးသင့္သလဲ ဆိုတာကို ေလ့ လာပါတယ္။ ႏိုင္ငံတစ္ႏိုင္ငံရဲ႕
တရားဥပေဒေတြဆိုရင္ ပစၥည္းဥစၥာပိုင္ခြင့္၊ စာခ်ဳပ္စာတမ္းနဲ႔ ေကာ္ပို ရိတ္လိုမ်ိဳး ျပႆနာရပ္ေတြကို ေျဖရွင္းေပးရသလို ႏိုင္ငံတကာ
ဆက္ဆံေရးမွာဆိုရင္ ကုန္သြယ္ေရးနဲ႔ ဘ႑ာေရးဟာ
အေရးၾကီးပါတယ္။ အခြန္ေကာက္ခံမႈ၊ ေငြေၾကးနဲ႔ အစိုးရ စက္ရံုလိုမ်ိဳး ေလ့လာတာဟာ ႏိုင္ငံေရး ေဘာဂေဗဒနဲ႔ေရာ
ႏိုင္ငံေရးသိပၸံနဲ႔ပါ စပ္ဆိုင္တဲ့ နယ္ပယ္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ေဘာဂေဗဒ ဘာသာရပ္ကေတာ့ ဒါဟာ ဓနဥစၥာနဲ႔ ပတ္သက္လို႔
လူေတြရဲ႕ ျပဳမႈေဆာင္ရြက္ပံုေတြထဲကမွ အစိတ္အပိုင္းတစ္ခုအျဖစ္
သေဘာထားပါတယ္။ ႏိုင္ငံ ေရး သိပၸံဘာသာရပ္ကေတာ့ ဒါကို
အစိုးရ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးဆိုင္ရာ လုပ္ငန္းေဆာင္တာတစ္ခုလို႔
သေဘာထားပါတယ္။

စိတ္ပညာနဲ႔ ဆက္ႏႊယ္မႈ- ေခတ္သစ္ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံ စာေရးဆရာ
ေတြဟာ ႏိုင္ငံေရးဆိုင္ရာ ျဖစ္ရပ္ေတြကို စိတ္ ပညာဆိုင္ရာ
ဥပေဒသေတြ သံုးျပီးေတာ့ ရွင္းျပတာမ်ိဳး လုပ္လာပါတယ္။
ႏိုင္ငံေတာ္ေတြ ဒီမိုကရက္တစ္ ဆန္လာတာနဲ႔အမွ် ျပည္သူလူထုရဲ႕
အျမင္ဟာ ႏိုင္ငံေတာ္အေပၚ လႊမ္းမိုးလာပါတယ္။ ၀ါဒျဖန္႔ခ်ိန္ေရး
နည္းမ်ိဳးစံုနဲ႔ ျပည္သူလူထုအျမင္ကို လႊမ္းမိုးပံုေဖာ္ဖို႔ ၾကိဳးစားတာမ်ိဳးေတြ
ဟာ ေလ့လာစရာ ျဖစ္လာပါတယ္။

အထက္က ဆက္ႏႊယ္မႈေတြဟာ ဥပမာအခ်ိဳ႕ပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
တျခားေသာ ကိုယ္က်င့္တရား ပညာလိုမ်ိဳး တျခားေသာ ဘာသာ
ရပ္ေတြနဲ႔ ဆက္ႏႊယ္မႈေတြလဲ အမ်ားၾကီး က်န္ပါေသးတယ္။ ဒါဟာ
 ႏိုင္ငံေရးသိပၸံ မိတ္ဆက္ပါ။

လစ္ဘရယ္ ေၾကညာစာတမ္း အက်ယ္

Written by ဥာဏ္မ်ိဳးေအာင္

၁။ ငါတို႔ဟာ အရွင္သခင္

ငါတို႔ ကိုယ္တိုင္သာလွ်င္ ငါတို႔ဘ၀ရဲ႕ အရွင္သခင္ ျဖစ္တယ္။
ငါတို႔ ဘ၀ကံၾကမၼာကို ငါတို႔ ကိုယ္တိုင္သာလွ်င္ ျပဌာန္းပိုင္ခြင့္
ရွိတယ္။ ငါတို႔ ကိုယ္ခႏၶာကို ပိုင္စိုးသူဟာ ငါတို႔ ကိုယ္တိုင္သာ
ျဖစ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ငါတို႔ ခႏၶာအင္အား၊ စိတ္အင္အားကို
စိုက္ထုတ္မႈ ေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ပစၥည္းဥစၥာ (၀ါ) လုပ္အား
ရလဒ္ရဲ႕ ပိုင္ရွင္အစစ္ဟာ ငါတို႔ ကိုယ္တိုင္ပဲ ျဖစ္တယ္။ တိုတို
ေျပာရရင္ ငါတို႔ဟာ ငါတို႔ အသက္ခႏၶာ၊ ငါတို႔ လုပ္အား ထြက္ကုန္
ျဖစ္တဲ့ ပစၥည္းဥစၥာကို ပိုင္ဆိုင္ထိုက္တဲ့ လြတ္လပ္တဲ့ လူသားေတြ
ျဖစ္တယ္။

ဒါဟာ လူသားတိုင္းရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ ျဖစ္တယ္။ အစၥလာမ္ဘာသာ
၀င္ျဖစ္ေစ ခရစ္ယာန္ ျဖစ္ေစ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ေစ၊ လူမည္းျဖစ္ေစ
လူျဖဴျဖစ္ေစ လူ၀ါျဖစ္ေစ၊ ဗမာျဖစ္ေစ ကခ်င္ျဖစ္ေစ ရွမ္းျဖစ္ေစ၊
ေယာက္်ားျဖစ္ေစ မိန္းမျဖစ္ေစ လူသားတိုင္းဟာ ကိုယ့္ခႏၶာ၊
ကိုယ့္ဥစၥာ၊ ကိုယ္ကံ ၾကမၼာရဲ႕ ပိုင္ရွင္အစစ္ ျဖစ္တယ္။ ငါတို႔သာလွ်င္
ပိုင္ရွင္အစစ္ ျဖစ္တဲ့အတြက္ ငါတို႔ခႏၶာ၊ ငါတို႔ ဥစၥာ၊ ငါတို႔ ကံၾကမၼာကို
ထိခိုက္ေအာင္၊ ပ်က္စီးေအာင္၊ ထိန္းခ်ဳပ္ကန္႔သတ္ေအာင္
လုပ္ေဆာင္သူ မွန္သမွ်ဟာ ငါတို႔ ရန္သူ ျဖစ္တယ္။ အလားတူ
ငါတို႔ ကိုယ္တိုင္လဲ တပါးသူရဲ႕ ခႏၶာ၊ ဥစၥာ၊ ကံၾကမၼာကို မထိပါး၊
မေႏွာက္ယွက္ဖို႔ဟာ ငါတို႔ လူသား၀ါဒီအားလံုး လိုက္နာ
ေစာင့္စည္းရမယ့္ တရားဓမၼ ျဖစ္တယ္။

၂။ ဘံုကြ်န္လူစု

ငါတို႔ ခႏၶာ၊ ငါတို႔ ဥစၥာ၊ ငါတို႔ ကံၾကမၼာကို ကာကြယ္ထိန္းသိမ္း
ေပးဖို႔အတြက္ ငါတို႔ အား လံုး လက္ခံသေဘာတူတဲ့
ဘံုကြ်န္တစ္စုကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့ၾကတယ္။ ဒီဘံုကြ်န္တစ္စုဟာ
အစိုးရလူစုပဲ ျဖစ္တယ္။ ငါတို႔ တင္ေျမွာက္ထားတဲ့ ဘံုကြ်န္
အစိုးရဟာ ငါတို႔ တစ္ဦးခ်င္း ရဲ႕ ခႏၶာကိုယ္ကို ေဘးျပဳလာသူ
မွန္သမွ်ကို ထိုက္သင့္သလို အျပစ္ေပးရမယ့္ တာ၀န္ ရွိတယ္၊
ငါတို႔ တစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ ဥစၥာကို ထိပါးလာသူ မွန္သမွ်ကို ထိုက္သင့္သလို
အေရး ယူရမယ့္ တာ၀န္ရွိတယ္၊ ငါတုိ႔ တစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ ဘ၀ကံၾကမၼာ
ေရြးခ်ယ္ပိုင္ခြင့္ကို ကန္႔ သတ္လာသူ မွန္သမွ်ကို ထိုက္သင့္သလို
ဒဏ္ခတ္ရမယ့္ တာ၀န္ ရွိတယ္။ အခ်ဳပ္ေျပာ ရရင္ ဘံုကြ်န္အစိုးရဟာ
အရွင္သခင္ ျဖစ္တဲ့ ငါတို႔ကို သစၥာေစာင့္သိရမယ့္ တာ၀န္ ရွိတယ္။

ငါတို႔ ခႏၶာ ဥစၥာ ကံၾကမၼာကို ကာကြယ္ေပးသူ ဘံုကြ်န္လူစုကို ငါတို႔
တစ္ဦးခ်င္းရဲ႕ ပိုင္ ဆိုင္မႈ ဥစၥာစုကေန စံစားခြင့္တခ်ိဳ႕ ေပးကမ္းေထာက္ပံ့
ေပးၾကတယ္။ ငါတို႔ အရွင္သခင္ လူစုရဲ႕ ျပင္ပက ရန္သူမွန္သမွ်ရဲ႕
ေဘးရန္မႈလာသမွ်ကို ထိထိေရာက္ေရာက္ တန္ျပန္ ကာကြယ္
ေပးႏိုင္ဖို႔အတြက္ လက္နက္တခ်ိဳ႕ တပ္ဆင္ေပးၾကတယ္။ အစပိုင္းမွာ
ဘံုကြ်န္ အစိုးရဟာ ငါတို႔အတြက္ အမႈေတာ္ ထမ္းေပးၾကတယ္။
ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ ငါတို႔အရွင္ သခင္ လူစုရဲ႕ ယံုၾကည္မႈကို
ဘံုကြ်န္လူစုက အလြဲသံုးစားလုပ္၊ အျမတ္ထုတ္လာတယ္။ ငါတို႔
အရွင္သခင္စု ပိုင္တဲ့ ဥစၥာကို ဘံုကြ်န္လူစုဟာ သြားေရယိုလာတဲ့အခါ
ငါတို႔ တပ္ ဆင္ေပးထားတဲ့ လက္နက္အားကိုးနဲ႔ ငါတို႔ အရွင္သခင္စုကို
ရန္မူတိုက္ခိုက္လာတတ္ တယ္။

သာဓက ျပဳရရင္ ငါတို႔ အိုးအိမ္၊ ၀န္းျခံကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔အတြက္
အိမ္ၾကီးရွင္သခင္ ငါတို႔ ဟာ ျခံေစာင့္ ေခြးကို ေမြးခဲ့ၾကတယ္။ ငါတို႔
ေကြ်းတာစားျပီး အေကာင္ထြား၊ အစြယ္ပြား လာတဲ့ ျခံေစာင့္ေခြးဟာ
အစြယ္အားကိုးျပီးေတာ့ မာန္တက္လာတတ္တယ္။ နဂိုက ျခံ ေစာင့္
တာ၀န္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ ေခြးဟာ သူ႔ကိုယ္သူ ေကသရာဇာ ျခေသၤမင္း
အထင္ ေရာက္လာတတ္တယ္။ ဒီအခါမွာ ကြ်န္ေခြးက ထမင္းရွင္
အိမ္ၾကီးရွင္ ငါတုိ႔လက္ကို ျပန္ ကိုက္တတ္တယ္။ လိုရင္း ေျပာရရင္
ငါတို႔ အရွင္သခင္စု တင္ေျမွာက္ထားတဲ့ ဘံုကြ်န္ အစိုးရဟာ ငါတို႔
အမႈေတာ္ ထမ္းဖို႔အတြက္ လိုအပ္ခ်က္ေၾကာင့္ တင္ေျမွာက္ထားရတာ
ျဖစ္တယ္။ ကြ်န္ေခြးက ထမင္းရွင္ အိမ္ၾကီးရွင္ လက္ကို ျပန္ကိုက္တဲ့
အျဖစ္မ်ိဳး မျဖစ္လို ရင္ ငါတို႔ အရွင္ သခင္စုဟာ ဘံုကြ်န္ အစိုးရကို
တရံမလပ္ သတိကပ္ျပီးေတာ့ ေစာင့္ ၾကည့္ရမယ့္ တာ၀န္ ရွိတယ္။
မဟုတ္ရင္ ငါတို႔ ခႏၶာ ဥစၥာ ကံၾကမၼာ တည္ျမဲေရးဟာ အျခိမ္းေျခာက္ခံ
ရႏိုင္တယ္ ဆိုတာကို ငါတို႔ အရွင္သခင္စု သတိကပ္အပ္တယ္။

၃။ ပုဂၢလိက လြတ္လပ္ခြင့္

ငါတို႔ အရွင္သခင္စု ခြင့္ျပဳထားတဲ့ ဘံုကြ်န္ လူစုရဲ႕ လုပ္ပိုင္ခြင့္ အာဏာမွာ
အကန္႔အ သတ္ ရွိတယ္။ ဘံုကြ်န္စုရဲ႕ တာ၀န္ဟာ ပထမ- ငါတို႔ ခႏၶာ၊
ဒုတိယ- ငါတို႔ ဥစၥာ၊ တတိ ယ- ငါတို႔ ကံၾကမၼာျပဌာန္းခြင့္ကို အကာ
အကြယ္ ျပဳေပးဖို႔သာ ျဖစ္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘံု ကြ်န္လူစုဟာ အာဏာ
လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို တိုးခ်ဲ႕ျပီးေတာ့ အာဏာရွင္စနစ္ကို ထူေထာင္လို တဲ့အခါ
ငါတို႔ အရွင္သခင္စုကို မရင့္က်က္ေသးတဲ့ ကေလးသူငယ္လို၊
က်ိဳးေၾကာင္းက် က် စဥ္းစားႏိုင္စြမ္း မရွိတဲ့ သူရူးလို ဆက္ဆံလာ
တတ္တယ္။ ငါတို႔ ေကာင္းက်ိဳးအတြက္ လို႔ အေၾကာင္းျပခ်က္ေပးျပီး
ဘယ္ဟာကို ယံုၾကည္ထိုက္တယ္၊ ဘယ္လို ယဥ္ေက်းမႈကို
ထိန္းသိမ္းရမယ္၊ ဘယ္လိုမ်ိဳး ေနထိုင္ျပဳမူရမယ္ စသျဖင့္
အမိန္႔ထုတ္ျပဌာန္းကာ ဘံုကြ် န္လူစုဟာ သူတို႔ကိုယ္ သူတို႔
အမိအဖအရာ မွတ္ယူျပီး ငါတို႔ အရွင္သခင္စုကို သူငယ္ ႏွပ္စားသဖြယ္
ဆက္ဆံလာတတ္တယ္။ ဒါဟာ ငါတို႔ ဘ၀ကံၾကမၼာကို ငါတို႔ကိုယ္တိုင္
ျပဌာန္းႏိုင္ခြင့္ (၀ါ) ပုဂၢလိက လြတ္လပ္ခြင့္ကို ခ်ဳပ္ျခယ္ကန္႔သတ္မႈပဲ ျဖစ္တယ္။

တစ္နည္း ေျပာရရင္၊ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈတစ္ခု၊ ယဥ္ေက်းမႈတစ္ခု၊
က်င့္၀တ္စံႏႈန္းတစ္ ခုကို ဘံုကြ်န္လူစုက အထူးအေလးေပး ကာကြယ္
ေပးျခင္းအားျဖင့္ ျငိမ္းျငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း အတူယွဥ္တြဲ ေနထိုင္ေနတဲ့
ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈ မတူသူ၊ လူမ်ိဳးမတူသူ၊ က်င့္၀တ္စံႏႈန္း အသီးသီးကို
လက္ခံက်င့္သံုးေနသူ ငါတို႔ အရွင္သခင္ လူစုၾကားမွာ အခ်င္းခ်င္း မ်က္
မာန္ပြား ရန္ေစာင္လာေအာင္၊ ပဋိပကၡႏြံမွာ အခ်င္းခ်င္း ရန္လိုတိုက္
ခိုက္လာေအာင္ ျမန္မာနုိင္ငံရဲ့ အာဏာရွင္အဆက္ဆက္က
ဖန္တီးလုပ္ေဆာင္ခဲ့တယ္။ ဒီနည္းအားျဖင့္ ငါတို႔ အရွင္သခင္စု
အခ်င္းခ်င္းၾကားမွာ စည္းလံုးမႈ ျပိဳကြဲျပီး စိတ္၀မ္းကြဲလာတာကို
ဘံုကြ်န္လူစုဟာ မဟာအခြင့္ေကာင္းၾကီး တစ္ခုအျဖစ္ မွတ္ယူကာ
အာဏာရွင္သဖြယ္ စိုးမိုးအုပ္ခ်ဳပ္လာတတ္တယ္။ ဒီေတာ့ ငါတို႔
အရွင္သခင္လူစုရဲ႕ အခက္ဟာ အာဏာရွင္ရူး ဘံုကြ်န္လူစုရဲ႕
အခ်က္ ျဖစ္တယ္ ဆိုတာ သတိျပဳရမယ္။

ငါတို႔ အရွင္သခင္ တစ္ဦးခ်င္းစီတိုင္းဟာ ငါတို႔ ဘ၀ကံၾကမၼာရဲ႕
ပဲ့ကိုင္ရွင္အစစ္ေတြ ျဖစ္ တဲ့အတြက္ ငါတို႔ တစ္ဦးခ်င္းစီတိုင္းဟာ
ငါတို႔ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္မႈ ကို ငါတို႔ကိုယ္တိုင္
ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ရွိတယ္။ ငါတို႔ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ ယဥ္ေက်းမႈကို ငါတို႔
ဘာသာ ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ရွိတယ္။ ငါတို႔ ၾကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ က်င့္၀တ္
စံႏႈန္းေတြကို ငါတို႔ဘာ သာ က်င့္သံုးပိုင္ခြင့္ ရွိတယ္။ ငါတို႔
ျကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ ဘ၀ေနထိုင္မႈ ပံုစံကို ငါတို႔ကိုယ္ တိုင္ စိတ္ၾကိဳက္
ေရြးခ်ယ္ေနထိုင္ခြင့္ ရွိတယ္။ အထက္က အခြင့္အေရးေတြကို စံစားႏိုင္
ေအာင္ အကာအကြယ္ျပဳေပးတဲ့ ကိုယ့္ဘ၀ ကံၾကမၼာကို ကိုယ္တိုင္
ျပဌာန္းခြင့္ (၀ါ) ပုဂၢ လိကလြတ္လပ္ခြင့္ဟာ ဘယ္အာဏာရွင္၊
ဘယ္စၾက္ာ၀ေတးမင္း၊ ဘယ္သိၾကားမင္း၊ ဘယ္ျဗဟၼာမင္းမွ
တားဆီးပိတ္ပင္ ကန္႔သတ္ႏိုင္ခြင့္ မရွိတဲ့ အရာ ျဖစ္တယ္။
တပါးသူရဲ႕ ခႏၶာ ဥစၥာနဲ႔ ဘ၀ကံၾကမၼာျပဌာန္းခြင့္ကို မထိခိုက္သမွ်
ကာလပတ္လံုး ငါတို႔အားလံုးဟာ ဒီလြတ္လပ္ခြင့္ကို အျပည့္အ၀
က်င့္သံုးပိုင္ခြင့္ ရွိတယ္။ အစျပန္ ေကာက္ရရင္ ငါတို႔ရဲ႕
အရွင္သခင္ဟာ ငါတို႔ပဲ ျဖစ္တယ္။

၄။ ရွင္သန္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း

လူတစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ ကိုယ့္ဘ၀ ကံၾကမၼာကို ကိုယ္တိုင္ ျပဌာန္းႏိုင္ခြင့္
(၀ါ) ပုဂၢလိက လြတ္လပ္ခြင့္ကို အေလးဂရုျပဳျပီး တန္ဖိုးထား
ကာကြယ္ေပးတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြမွာ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ၊
စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ တိုးတက္မႈေတြ ျဖစ္ထြန္းေနတာကို မ်က္
ေမွာက္ေခတ္ ကမၻာက သက္ေသျပတယ္။ ဘာသာေရး
အေျချပဳ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၊ အာ ဏာရွင္စနစ္
အေျချပဳ အုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းေတြမွာ အဖက္ဖက္က
ဆုတ္ယုတ္မႈ ေတြသာ ရွိျပီး တိုးတက္မႈေတြ မရွိတာကို
ေတြ႔ရလိမ့္မယ္။ အဆိုးဆံုးကေတာ့ ဒီလူ႔အဖြဲ႔ အစည္းမွာ
ေနထိုင္သူ လူသား (၀ါ) ျပည္သူလူထု (၀ါ) အရွင္သခင္အစုဟာ
အာဏာရွင္ ဘံုကြ်န္လူစုရဲ႕ ႏွင္တံေအာက္မွာ သိုးအုပ္ ႏြားအုပ္လို
ေနထိုင္ေနၾကရတယ္။

အာဏာရွင္ ဘံုကြ်န္လူစုရဲ႕ ႏွင္တံေအာက္မွာ ျပားျပားေမွာက္ေနရတဲ့
အရွင္သခင္လူစု ဟာ ကိုယ့္ဘ၀ ကံၾကမၼာကို ကိုယ္တိုင္ ျပဌာန္းႏိုင္ခြင့္
(၀ါ) ပုဂၢလိက လြတ္လပ္ခြင့္ မရွိ ဘူး။ အာဏာရွင္ ဘံုကြ်န္လူစု
ပစားေပး အထူးေျမွာက္စားထားတဲ့ ယံုၾကည္ သက္၀င္မႈ၊
အေတြးအေခၚ အယူအဆ၊ ယဥ္ေက်းမႈ၊ က်င့္၀တ္စံႏႈန္းေတြသာ
လႊမ္းမိုးၾကီးစိုးေနတယ္။ ပုဂၢလိက လြတ္လပ္ခြင့္ မရွိတဲ့ အရွင္သခင္
လူစုဟာ တရားေသ စံႏႈန္းေတြရဲ႕ အတင္း အက်ပ္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္မႈ
ခံၾကရတယ္။ အာဏာရွင္ ပစားေပး ေျမွာက္စားထားတဲ့ စံႏႈန္းေတြ
ကိုယ္တိုင္ပင္လွ်င္ အေတြးအေခၚ အသစ္၊ က်င့္၀တ္စံႏႈန္း
အသစ္ေတြရဲ႕ စိန္ေခၚထိုး ႏွက္မႈ မခံရတဲ့အခါ မြမ္းမံျပဳျပင္မႈ မရွိတဲ့
တရားေသ အေတြးအေခၚ၊ က်င့္၀တ္ စံႏႈန္း တစ္ခုအျဖစ္
သင္းသတ္ျခင္း ခံရတယ္။ အာဏာရွင္ေတြ ပစားေပးထားတဲ့
အေတြးအေခၚ၊ က်င့္၀တ္စံႏႈန္းေတြကို ယံုၾကည္ လက္ခံထားသူေတြ
ကိုယ္တိုင္ပင္လွ်င္ လက္ရွိယံုၾကည္မႈကို စြန္႔ပယ္ျပီးေတာ့
အယူအဆသစ္တစ္ခုကို ကူးေျပာင္း လက္ခံလိုတဲ့အခါ ပုဂၢလိက
လြတ္လပ္ခြင့္ မရွိတဲ့ အတြက္ တရားေသ စံႏႈန္းေတြရဲ႕
ခ်ဳပ္ေႏွာင္ထားမႈက ရုန္းမထြက္ႏိုင္ ျဖစ္တတ္တယ္။

ကိုယ့္ဘ၀ ကံၾကမၼာကို ကိုယ္တိုင္ ျပဌာန္းပိုင္ခြင့္ (၀ါ) ပုဂၢလိက
လြတ္လပ္ခြင့္ ရွိတဲ့ လူ႔ အဖြဲ႕အစည္းမွာ လူတိုင္းဟာ ကိုယ္ၾကိဳက္နွစ္သက္ရာ
အေတြးအေခၚ က်င့္၀တ္စံႏႈန္းကို ကိုယ့္စိတ္ၾကိဳက္ ေရြးခ်ယ္လက္ခံႏိုင္
တယ္။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းတြင္းမွာ ဘံုလက္ခံထားတဲ့ အမွန္တရား
ေတြဟာလဲ အသစ္အသစ္ေသာ အေတြးအေခၚသစ္၊ က်င့္၀တ္
စံႏႈန္းအသစ္ ေတြရဲ႕ စိန္ေခၚထိုးနွက္မႈကို အျမဲတမ္း ရင္ဆိုင္
ေနရတယ္။ အေတြးအေခၚသစ္၊ က်င့္ ၀တ္စံႏႈန္းသစ္ေတြဟာ
လတ္တေလာ ကာလမွာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္း ဘံုလက္
ခံထားတဲ့ အေတြးအေခၚကို ျဖိဳလွဲျပီးေတာ့ အစားထိုးႏိုင္တာလဲ
ရွိမယ္။ အစားမထိုးႏိုင္တာလဲ ရွိမယ္။ အေတြးအေခၚသစ္ဟာ
ဘံုလက္ခံထားတဲ့ နဂိုမူလ အေတြးအေခၚကို မျဖိဳလွဲႏိုင္ တဲ့အခါ
နဂိုမူလ အေတြးအေခၚရဲ႕ ခိုင္မာမႈ၊ မွန္ကန္မႈဟာ ပိုမို ေတာက္ပ
လာလိမ့္မယ္။ ဒါမွမဟုတ္ အေတြးအေခၚသစ္က နဂိုမူလ အေတြး
အေခၚရဲ႕ အားနည္းခ်က္၊ ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ကို ထိုးႏွက္ျပီးေတာ့ ပိုမိုခိုင္
မာတဲ့၊ မွန္ကန္တဲ့ အေတြးအေခၚသစ္ကို အစားထိုး မိတ္ဆက္
ေပးႏိုင္ခဲ့ရင္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းဟာ အမွန္ တရားနဲ႔ ပိုနီးစပ္တဲ့
အေတြးအေခၚပိုင္းဆိုင္ရာ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းမႈကို တစ္ဆင့္ခ်င္း
တက္လွမ္းႏိုင္ေပလိမ့္မယ္။ ဒီနည္းအားျဖင့္ အေတြးအေခၚ
တိုးတက္မႈဟာ ရုပ္ပိုင္း ဆိုင္ရာ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းမႈကို တြန္းတင္
ေပးလိမ့္မယ္။ တိုတိုေျပာရရင္ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ရုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ
တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းမႈ အားလံုးရဲ႕ ပင္မေရေသာက္ျမစ္ဟာ
အရွင္သခင္ အစုထဲက လူသားတစ္ဦးခ်င္းစီတိုင္းရဲ႕ ကိုယ့္ဘ၀
ကံၾကမၼာကို ကိုယ္တိုင္ ျပဌာန္းခြင့္ (၀ါ) ပုဂၢလိက လြတ္လပ္ခြင့္ပဲ
ျဖစ္တယ္။

၅။ နိဂံုး

လူသားသမိုင္းဟာ ေခတ္အဆက္ဆက္ ျဖစ္ေပၚတိုးတက္မႈကို
ျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရတယ္။ ရွင္ ဘုရင္ေခတ္မွာ ရွင္ဘုရင္တစ္ဦးတည္းသာ
လြတ္လပ္သူ ျဖစ္တယ္။ အာဏာရွင္ေခတ္ မွာ အာဏာရွင္
လူတစ္စုသာ လြတ္လပ္ၾကတယ္။ ကေန႔ေခတ္မွာေတာ့
အရွင္သခင္လူ အစုဟာ အဓမၼသိမ္းပိုက္ခံထားရတဲ့ သူတုိ႔ရဲ့ မူပုိင္လြတ္လပ္မႈအခြင့္အေရးကုိ ျပန္လည္ရယူဖုိ႔ ရုန္းထလာၾကျပီ။
သူတို႔ အားလံုးရဲ႕ ပန္းတိုင္ဟာ ရွင္ဘုရင္တစ္ပါးတည္း လြတ္လပ္မႈ
မဟုတ္၊ အာဏာရွင္ လူတစ္စုတည္း လြတ္လပ္ခြင့္ မဟုတ္၊ လူသား
တစ္ဦးခ်င္းစီ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီတိုင္းရဲ႕ ကိုယ့္ဘ၀ ကိုယ့္ကံၾကမၼာကို
ျပဌာန္းႏိုင္ခြင့္ (၀ါ) ပုဂၢလိက လြတ္လပ္ခြင့္အတြက္ ျဖစ္တယ္။ ဒီအသိအျမင္နုိးထမႈ ေရစီးေၾကာင္းမွာ ေရွးရိုးစြဲ၀ါဒီေတြ၊ အယူသီး
တယူသန္သမားေတြ၊ အာဏာရွင္ေတြရဲ့ ေခတ္ေဟာင္း
အေတြးအေခၚေတြ တိမ္ေကာေပ်ာက္ကြယ္ေတာ့မယ္။
လူသားသမိုင္းဟာ လူသား၀ါဒီ ေတြဘက္မွာ ရွိတယ္။
လူသား၀ါဒီေတြရဲ႕ လြတ္လပ္မႈ ေတာ္လွန္ေရး ေအာင္ပါေစ။

၁၄. ၅. ၂၀၁၆

လစ္ဘရယ္ ေၾကညာစာတမ္း

Written by ျမတ္ကိုကို

ဤလူ႔ေဘာင္ ေလာကရွိ မည္သို႔ေသာ လူမႈအသိုင္းအ၀န္းျဖစ္ေစ၊
လူပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးခ်င္းသည္သာ အစစ္အမွန္ တည္ရွိေသာ ပကတိ
တည္ရွိမႈျဖစ္၍ အစုအဖြဲ႔ မွန္သမွ်တို႔သည္ ထိုပကတိ တည္ရွိေသာ
လူတစ္ဦးခ်င္းတို႔၏ အစုအေပါင္း မည္ကာ သက္သက္မွ် ျဖစ္သည္။
မည္သို႔ေသာ သဘာ၀မ်ိဳးျဖင့္ အမည္ မွည့္ေခၚေစကာမူ အစုအဖြဲ႔တို႔သည္
စစ္မွန္ထူးျခားေသာ အနက္အဓိပၸါယ္ဟူ၍ မရွိဘဲ ပညတ္ အမည္သက္သက္
မွ်သာ ျဖစ္သည္။

လြတ္လပ္မႈ

လြတ္လပ္မႈဟူသည္ လူသားဟူေသာ ပညတ္အမည္တြင္ တစ္ပါတည္း
ကိန္း၀ပ္ေနေသာ အရာျဖစ္၍ အသက္ႏွင့္ ထပ္တူ တန္ဖိုးရွိေသာ အရာ
ျဖစ္သည္။ အသက္ကို ရုပ္သိမ္းပါက လူသား၏ ျဖစ္တည္မႈ မရွိသကဲ့သို႔
လြတ္လပ္မႈ ရုပ္သိမ္းခံရေသာ လူသားသည္ သာမန္ သက္ရွိသာျဖစ္၍
လူသားဟု ေခၚဆို ၍ မရႏိုင္ေပ။ လြတ္လပ္မႈ ဟူသည္ လူသားဟု သမုတ္အပ္ေသာ အမည္နာမကို ျဖစ္ေစသည့္ ဂုဏ္အ ရည္အေသြးမ်ားအနက္မွ တစ္ခု ျဖစ္သည္။

ကိုယ္ပိုင္ျပဌာန္းခြင့္ အာဏာ

လူတစ္ဦးခ်င္းသည္ မိမိကိုယ္ပိုင္ တစ္သီးပုဂၢလဘ၀၏ အရွင္သခင္ ျဖစ္၍
တစ္သီးပုဂၢလ နယ္ပယ္ အတြင္းမွ ကိစၥအ၀၀တို႔သည္ အာဏာကို
လူတစ္ဦးခ်င္းထံမွ အငွားရယူ သံုးစြဲလ်က္ရွိေသာ အစိုးရတို႔၏
အာဏာစက္မွ အခါခပ္သိမ္း ကင္းလြတ္သည္။

လူတစ္ဦးခ်င္းသည္ မိမိတို႔ ဘ၀ကို ရွင္သန္ျဖတ္သန္းရာတြင္ မိမိၾကိဳက္ႏွစ္
သက္ေသာ က်င့္၀တ္အျမင္ အတိုင္း အစိုးရ အပါအ၀င္ မည္သူတစ္ဦး
တစ္ေယာက္၏ စြက္ဖက္ခ်ဳပ္ကိုင္မႈ မခံရဘဲ မိမိႏွစ္သက္သည့္
ဘ၀လူေနမႈပံုစံကို တည္ေဆာက္ႏိုင္ရန္ အာဏာ အျပည့္အ၀ ရွိသည္။
မိမိ၏ အက်ိဳးစီးပြား အတြက္ ေကာင္းျခင္း ဆိုးျခင္းကို အသိဆံုးျဖစ္ေသာ
မိမိကိုယ္တိုင္က မိမိဘ၀ ကိစၥအ၀၀ကို ဆံုးျဖတ္ စီမံပိုင္ခြင့္ ရွိမွသာလွ်င္
ကြ်န္ျပဳခံရျခင္းကဲ့သို႔ ဘ၀မ်ိဳးမွ ကင္းလြတ္မည္ ျဖစ္သည္။ မိမိ၏ ဘ၀လူေနမႈ ပံုစံကို ေရြးခ်ယ္တည္ေဆာက္ရာတြင္ မိမိသာလွ်င္ အရွင္သခင္ျဖစ္၍
အစိုးရ၏ ေတာင္းဆိုအက်ပ္ကိုင္ ျခင္း၊ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွ ယဥ္ေက်းမႈ၊
ဘာသာေရး အမည္ခံ၍ လႊမ္းမိုးရန္ ၾကိဳးစားျခင္းတို႔သည္ လူတစ္
ဦးခ်င္းကို ကြ်န္ဇာတ္သြင္းရန္ ၾကိဳးစားျခင္းမွ်သာ ျဖစ္သည္။

အေတြးအေခၚ၊ ဘာသာေရးႏွင့္ အသိဥာဏ္ဆိုင္ရာ လြတ္လပ္ခြင့္

အစိုးရဟူသည္ အမ်ားျပည္သူႏွင့္ ဆိုင္ေသာ ကိစၥကိုသာ
ေဆာင္ရြက္ခြင့္ရွိေသာ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႔အစည္း ျဖစ္သည့္အတြက
ႏိုင္ငံသားတိုင္း၏ တစ္သီးပုဂၢလ ကိစၥျဖစ္ေသာ ဘာသာ၊ သာသနာ
အေရးကိစၥတို႔ သည္ အစိုးရႏွင့္ မည္သုိ႔မွ် သက္ဆိုင္ျခင္း မရွိေပ။
ထို႔ျပင္ ေကာင္းျခင္း၊ မေကာင္းျခင္း က်င့္၀တ္ဆိုင္ရာ လက္ခံေရြး
ခ်ယ္မႈသည္ ႏိုင္ငံသားတစ္ဦး၏ တစ္သီးပုဂၢလ ေရြးခ်ယ္မႈ ျဖစ္သည္
နွင့္အညီ အစိုးရႏွင့္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွ မည္သည့္ က်င့္၀တ္စည္းမ်ဥ္းက
ပိုမိုျမင့္ျမတ္သည္ဟု ေျပာဆိုခြင့္ မရွိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ အစိုးရတို႔သည္
 ႏိုင္ငံေတာ္အတြင္း ဘာသာေရး ကိစၥမ်ား၌ ၾကားေနျခင္းထက္ကို
လြန္၍ ဘာသာေရး ကိစၥတို႔၌ တစ္စိုးတစ္စိမွ် ပါ၀င္ျခင္းငွာ မထိုက္ေပ။

အစိုးရဟူသည္ အခ်ဳပ္အျခာအာဏာပိုင္ရွင္ အစစ္အမွန္ျဖစ္ေသာ
 ႏိုင္ငံသား တစ္ဦးခ်င္း၏ ေက်နပ္ခြင့္ ျပဳခ်က္ျဖင့္သာ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္
ရွိသည္ျဖစ္ရာ ႏိုင္ငံသားတို႔၏ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကို ရယူ၍
အုပ္ခ်ဳပ္ေန ရေသာ အစိုးရတို႔မွာ ႏိုင္ငံသားတို႔၏ လြတ္လပ္ခြင့္ကို
ပိတ္ပင္ခြင့္ ရွိေနပါက ယုတၱိမတန္ေသာ အခြင့္ အာဏာသာ
ျဖစ္ေပလိမ့္မည္။ အေတြးအေခၚ၊ ဘာသာေရးႏွင့္ အသိဥာဏ္ဆိုင္ရာ
 ႏိုင္ငံသားတစ္ဦး ခ်င္း၏ လြတ္လပ္မႈသည္ အစိုးရ ထိန္းခ်ဳပ္ပိုင္ခြင့္
မရွိေသာ အာဏာစက္အတြင္းမွ ေရြးခ်ယ္မႈ ျဖစ္သည္ ။ လုပ္ပိုင္ခြင့္
မရွိေသာ အရာကို လုပ္ေဆာင္ေနျခင္းသည္ အစိုးရ၏ မတရားေသာ
အာဏာက်င့္သံုးမႈ လည္း ျဖစ္သည္။

14. 5. 2016

ဘာသာေပါင္းစံု ျငိမ္းခ်မ္းေရး လမ္းေလွ်ာက္ပြဲ သေဘာထား ထုတ္ျပန္ခ်က္

၁။ ကိုးကြယ္ယံုၾကည္ရာ ဘာသာေပါင္းစံု၊ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ရွိေသာ
ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဘာသာမတူသူ၊ လူမ်ိဳးမတူသူမ်ားသည္ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲ ေနထိုင္လိုေၾကာင္း၊ ေနထိုင္လ်က္ ရွိေၾကာင္း၊ ေနထိုင္ႏိုင္
ေၾကာင္းကို ျပသသည့္အေနျဖင့္ ဘာသာေပါင္းစံု၊ လူမ်ိဳးေပါင္းစံုမွ
ဘာသာေရး အၾကီး အကဲမ်ားႏွင့္ လူငယ္မ်ား ပါ၀င္ေသာ ျငိမ္းခ်မ္းေရး လမ္းေလွ်ာက္ပြဲတစ္ခုကို ျပဳလုပ္ရျခင္း ျဖစ္သည္။

၂။ ကိုးကြယ္ ယံုၾကည္ရာ ဘာသာအားလံုးတြင္ ဘံုတူညီေသာ အခ်က္တစ္ခုမွာ
လူကို လူလို ျမင္တတ္ေသာ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရား ျဖစ္ရာ ကိုးကြယ္ ယံုၾကည္ရာ
မတူေသာ ဘာသာ၀င္ အားလံုး သည္ ယင္းဘံုတရားဓမၼကို လက္ကိုင္ျပဳ၍ ျငိမ္းခ်မ္းစြာ အတူယွဥ္တြဲ ေနထိုင္ႏိုင္သည္ဟု ကြ်ႏု္ပ္တို႔ အားလံုးက ယံုၾကည္ပါသည္။

၃။ ကိုးကြယ္ ယံုၾကည္ရာ ဘာသာ အားလံုးက အေလးအနက္
တန္ဖိုးထားသည့္ ယင္းခ်စ္ျခင္းေမတၱာ တရားသည္ လူတစ္ဦးႏွင့္
တစ္ဦး ဆက္ဆံေရးတြင္ သည္းခံျခင္း ခႏၱီတရား လက္ကိုင္ထား၍
ပဋိပကၡ အရပ္ရပ္ ေျဖရွင္းေရးကိုလည္း အားေပးသည္ျဖစ္ရာ
ယင္းတန္ဖိုးတို႔ကို လက္ကိုင္ထားပါက ကြ်ႏ္ုပ္တို႔ လူ႕အဖြဲ႔အစည္းတြင္
ဒီမိုကေရစီစနစ္ အျမစ္တြယ္ ခိုင္မာေရးအတြက္ ယဥ္ေက်းမႈသစ္တစ္ရပ္
ထူေထာင္ႏိုင္ေရးအတြက္ပါ အေထာက္အကူ ျပဳမည္ဟု ကြ်ႏု္ပ္တို႔
အားလံုးက ေလးေလးနက္နက္ ယံုၾကည္ပါသည္။

၄။ လူျဖဴျဖစ္ေစ လူမည္းျဖစ္ေစ လူ၀ါျဖစ္ေစ၊ ဗုဒၶဘာသာျဖစ္ေစ
ဟိႏၵဴဘာသာျဖစ္ေစ အစၥလာမ္ ဘာသာျဖစ္ေစ ခရစ္ယာန္ ဘာသာျဖစ္ေစ၊
ကခ်င္ျဖစ္ေစ ရွမ္းျဖစ္ေစ ဗမာျဖစ္ေစ မည္သို႔ေသာ လူမ်ိဳးကိုမဆို
လူႏွင့္လူခ်င္း ခ်စ္ျခင္းေမတၱာတရားကို အေျချပဳကာ ဆက္ဆံလိုေသာ
လူသား၀ါဒီ အားလံုးကို ကြ်ႏု္ပ္တို႔အားလံုးက ေထာက္ခံ အားေပးပါမည္။
ယခု လမ္းေလွ်ာက္ပြဲတြင္လည္း လူသား ၀ါဒီ အားလံုး ပါ၀င္ပူးေပါင္း
ေပးၾကပါရန္ ကြ်ႏ္ုပ္တို႔က ေမတၱာရပ္ခံအပ္ပါသည္။     
          
 ရန္ကုန္ ႏိုင္ငံေရးသိပၸံ ေက်ာင္းသားမ်ား
(Student Council)
(Yangon School of Political Science- YSPS)